365 Günde Sevgili Peygamberim - Nurdan Damla - Timaş Çocuk

"Gül yüzlü güzel Çocuk! Peygamberin, seni çok severdi.; Tıpkı Hasan'ını, Hüseyin'ini, Rukiyye'sini, Tıpkı Üsame'sini sevdiği gibi.; Tıpkı Fatıma'sını, Ümmü Gülsüm'ünü sevdiği gibi.; Gül yüzlü güzel Çocuk! Sen, O'nun Zeyneb'i, Esma'sı, Enes'i, Beşir'i, Abdullah'ısın.; Bir baba evladını nasıl sever, öyle severdi seni.; O, sevgisiyle, şefkat ve merhametiyle senin manevi babandır çünkü.; O(sav), hepimizin babası! Ta o zamandan sana selam yollamıştı, biliyor musun? "Ne mutlu beni görmeden iman edene" diyerek seni tebrik etmişti.; Ey gül yüzlü güzel Çocuk! Gül'ü seversin değil mi? Gül, kokusunu O'ndan almış bilir misin? Seni seven Peygamberinin hayatı bir "Gül Bahçesi.; " Nurdan Damla ablan seni bu bahçeye çağırıyor.; Gir bu bahçeye; seyret rengarenk güzel gülleri, içine çek bin bir çeşit nefis kokuları.; Göreceksin, sen de bir Gül oluvermişsin birden.; Bakmaya imrenilen, koklamaya doyulmayan bir Gül! Ve eminim; " ben de Peygamberimin döneminde bir Beşir, bir Enes, bir Üsame, bir Zeynep, bir Esma olsaydım keşke.; Ah ne olurdu, benim de saçlarımı sevgiyle, şefkatle okşasaydı.; Bana da keşke; 'baban Ben, annen Aişe olsun istemez misin' deseydi" diyeceksin içinden.; Gül yüzlü güzel Çocuk! Unutma! O(sav), seni mutlu etmek için geldi dünyaya.; Seni mutlu etmek isteyeni bilmek, tanımak istemez misin?"